Living the farm life
Blijf op de hoogte en volg Daphne
06 Maart 2015 | Australië, Koyuga
Na een reis van 12 uur met zowel trein als bus en auto ben ik goed aangekomen in Koyuga. Ik zit hier nu inmiddels al weer een tijdje! Veel mensen kijken je raar aan als je ze vertelt dat je van plan bent om op een boerderij te gaan werken. 'Waarom ga je niet in een restaurant of een kroegje?' vraagt menig mens zich af, 'Op de boerderij word je vies en gaan je kleren stinken' geven ze je nog even na. Niets is minder waar. Je wórdt vies en je kleren gáán stinken. Maar ik heb zo veel bewondering voor de manier van leven van deze mensen. Hun leven staat niet alleen in teken van de boerderij + daarnaast ook nog werken, hun leven staat in teken van genieten en positiviteit overbrengen naar anderen. De kracht, liefde en enthousiasme van deze twee mensen maakt mijn dag elke dag een beetje mooier. Na de eerste nacht goed te hebben geslapen beginnen we de dag vroeg, en word ik meteen aan het werk gezet. Er wordt me veel geleerd, waaronder tracker rijden niet mag ontbreken natuurlijk! Het enthousiasme van deze man komt meteen binnen, ik heb er zin in. Mijn eerste dag, maar ik voel me goed. Vies, maar ook goed! De 2e dag kwam er, tijdens dat ik oerhollandse hutspot aan het maken was, een ander meisje op de boerderij werken. Er wordt ons meteen gevraagd of we het niet erg vinden om al rond 7 uur te ontbijten. In Nederland stond ik dan al bijna anderhalf uur op de werkvloer, dus met die tijd kan ik wel leven. De reden dat we zo vroeg beginnen is omdat we de dieren dan eten geven, en we 's ochtends aan het werk kunnen, zodat we 's middags niet zwetend in de brandende zon staan te werken. De 3e dag waren de plannen even veranderd, dit werd niet een dag op de boerderij werken, maar een dag boodschappen doen voor de buurvrouw en Siebren naar het werk brengen en ophalen. In alle haast typ ik de navigatie in, pak ik de sleutels en stap in de auto. Oh shit, verkeerde kant. Stuur zit hier namelijk rechts, en ook de rotonde linksom nemen is even wennen. 's Middags hebben we ook nog even gekeken bij de puppy's bij de buurvrouw, en hebben we vervolgens gekookt. Wat we allemaal eten? Geen idee, maar het smaakt goed. De andere dagen hebben we weer genoeg te doen. Koeien naar een ander land brengen, tracker rijden, stekels uit het land halen, dieren eten geven, kippeneieren schoonmaken, bamboe planten, quad rijden, de (af)was doen, hek voor de koeien in elkaar zetten, het land irrigeren en ga zo maar door.
Als bij ons de zondag is aangebroken, en jullie de zaterdag afsluiten, begint het ritueel, de moeder van Patricia komt hier. Wat een fantastische vrouw, maar helaas voor de jongen uit Australië wist hij haar niet te overtuigen dat hij niet uit Italië kwam. Ze wist het zeker, hij moest een Italiaan zijn, zij was immers de kenner. En ook ik moest meerdere keren vertellen waar ik vandaan kwam. 'The same as Siebren', vertelt Patricia, 'Where's Siebren from, mom?' Maar ook dat wist ze even niet meer. Om het haar niet al te moeilijk te maken, vertelde ik het haar gerust met alle liefde nog 10 keer. 's Avonds gaan we ergens eten met zijn allen, en het schijnt dat ze deze avond altijd eindigen met line dancing, ook wel countrydansen. Voorzichtig deel ik mijn dansverleden met de rest, helaas kan ik hierbij niet mijn 'mooie op maat handgemaakte' jurk van destijds laten zien. Tijdens het eten vraag ik me af of ik het nog zou kunnen, zou ik het nog zo snel oppakken, of ben ik het misschien verleerd? We hebben in ieder geval plezier in wat we doen, en ja, het kleine meisje in me kan het nog. De week erna vertrekt, woensdag 4 maart, Patricia naar Christmas Islands voor haar werk. Als Jem en ik de geweldige verhalen aanhoren, betwijfelen we of dit werken genoemd kan worden, maar dat terzijde. De eerste dag dat ik werd opgehaald, zat ik een halfuur later bij een vergadering over de rodeo, en nu bijna 2 weken verder, vrijdag 6 maart, sta ik vanavond achter de bar bij dit grote evenement. 1 keer in het jaar wordt dit georganiseerd, en Siebren maakt hier deel vanuit, en ook Jem en ik dit jaar. Tijdens deze dagen denk ik vaak even terug aan mn eerste week, waarom voelde ik me ookal weer zo slecht? Het leven is zo mooi. Australie is zo mooi. Ik geniet, en denk lachend terug aan de mensen die zeiden dat het goed zou komen.
Als bij ons de zondag is aangebroken, en jullie de zaterdag afsluiten, begint het ritueel, de moeder van Patricia komt hier. Wat een fantastische vrouw, maar helaas voor de jongen uit Australië wist hij haar niet te overtuigen dat hij niet uit Italië kwam. Ze wist het zeker, hij moest een Italiaan zijn, zij was immers de kenner. En ook ik moest meerdere keren vertellen waar ik vandaan kwam. 'The same as Siebren', vertelt Patricia, 'Where's Siebren from, mom?' Maar ook dat wist ze even niet meer. Om het haar niet al te moeilijk te maken, vertelde ik het haar gerust met alle liefde nog 10 keer. 's Avonds gaan we ergens eten met zijn allen, en het schijnt dat ze deze avond altijd eindigen met line dancing, ook wel countrydansen. Voorzichtig deel ik mijn dansverleden met de rest, helaas kan ik hierbij niet mijn 'mooie op maat handgemaakte' jurk van destijds laten zien. Tijdens het eten vraag ik me af of ik het nog zou kunnen, zou ik het nog zo snel oppakken, of ben ik het misschien verleerd? We hebben in ieder geval plezier in wat we doen, en ja, het kleine meisje in me kan het nog. De week erna vertrekt, woensdag 4 maart, Patricia naar Christmas Islands voor haar werk. Als Jem en ik de geweldige verhalen aanhoren, betwijfelen we of dit werken genoemd kan worden, maar dat terzijde. De eerste dag dat ik werd opgehaald, zat ik een halfuur later bij een vergadering over de rodeo, en nu bijna 2 weken verder, vrijdag 6 maart, sta ik vanavond achter de bar bij dit grote evenement. 1 keer in het jaar wordt dit georganiseerd, en Siebren maakt hier deel vanuit, en ook Jem en ik dit jaar. Tijdens deze dagen denk ik vaak even terug aan mn eerste week, waarom voelde ik me ookal weer zo slecht? Het leven is zo mooi. Australie is zo mooi. Ik geniet, en denk lachend terug aan de mensen die zeiden dat het goed zou komen.
-
06 Maart 2015 - 08:29
Annemiek:
Wat een topper ben jij!!! Het wordt vanaf nu allemaal alleen nog maar mooier. Zet hem op lieverd en veel plezier vanavond! Trek niks roods aan ♥️♥️♥️ -
06 Maart 2015 - 09:00
Marita:
Wauw wat een ervaring heb je al opgebouwd Daphne !
Heel veel plezier bij het evenement, je kant het !
Heel veel plezier nog in Australië en op de boerderij -
06 Maart 2015 - 11:08
Opa En Oma :
lieve daphne fijn dat je nu zo geniet je word straks een echte boer.gisteren op mama haar verjaardag geweest sjors en joukje kwamen ook nog evenheb vanmorgen even bij jumbo boodschappen ze vragen steeds hoe het met je gaat .ik kan nu zeggen dat je het prachtig vind en dat je bij siebrenje goed vermaakt ik zal zo even met het eten bezig .daphne we wensen je daar een mooie tijd toe .veel liefs en kusjes opa en oma -
06 Maart 2015 - 11:19
JC:
Nooit aan getwijfeld dat jij het daar niet zou gaan redden.
Keep your motor running.
Goed bezig. -
06 Maart 2015 - 15:28
Lies Koopmans:
Lieve Daffie,
Ik had van je moeder al gehoord dat het goed met je ging, maar super om dit zo te lezen!
Mooi om je verhaal te lezen en te horen hoe je van alles geniet daar.
Fijn dat je zo,n lief gezin treft daar en alle ervaringen die je daar op doet.
Succes bij de rodeo!
Kussieeeee -
06 Maart 2015 - 18:00
Papa En Mama:
Lieve Daphne,
Wat een mooi verhaal heb je geschreven, het is zo fijn om te weten dat je je plekje hebt gevonden, de eerste week had je het heel zwaar, ondanks dat je allemaal leuke dingen had gedaan miste je ons en iedereen.
Je vroeg je op dat moment af hoe de anderen die ook naar Australie waren geweest zich ook zo hadden gevoeld, maar daar hoorde je ook al van dat de eerste weken vaak moeilijk waren maar dat het daarna suiper wordt, en ja dat heb je zelf nu ook al ondervonden. Veel plezier nog meid, en dikke kus van ons.
Liefs papa, mama en Kevin en Marije -
06 Maart 2015 - 22:52
Anika:
Lief vriendinnetje!
Mooi verhaaltje, toch heel wat meer informatie dan je zo via de app kan uitwisselen! We lopen elkaar telkens mis.. erg jammer, maar binnenkort maar weer even skypen!
Geniet lekker van alles wat nog komen gaat!
Liefs Anika -
07 Maart 2015 - 00:02
Anne En Jannie:
Ey meis goed verhaal en heel mooi om te horen dat je het goed naar je zin hebt.
Geniet ervan dan zien we over een half jaar een blakende gezonde boerin weer hier in Nederland.
P.S Ik zou maar zolang mogelijk wegblijven want je vader weet nu de regels al voor als je weer thuis bent nl: elke morgen vroeg je bed uit en vooral heel kort douchen! Groetjes Anne en Jannie -
09 Maart 2015 - 12:19
Sjaak En Maartje:
Hoi Daphne,
Wat geweldig om dit te lezen dat alles nu zo goed gaat en dat je het super na je zin hebt op de boerderij.
Geweldig wat je allemaal mee maakt en dat je er zo van geniet!!! We hadden het al gehoord van je mama dat het beter ging maar nu kunnen we het lezen omdat je zo opgeruimd schrijft.
Heel veel genieten en wat doe je het super goed!!! Groetjes Sjaak en Maartje. -
09 Maart 2015 - 12:37
Jonno:
hee toppertje,
Supervet dat je zo geniet nu zeg.. Blijf dat vooral doen schattie!!
Kusjes jonno (je moatie) -
09 Maart 2015 - 13:35
Klarinda:
hai meid,
Wat leuk om te lezen wat je aan het doen bent en dat het zo goed met je gaat! Wie had dat nou verwacht dat je op een boerderij terecht zou komen! Super dat je daar je plekje hebt gevonden! Ik blijf je volgen!
Dikke kus -
09 Maart 2015 - 22:24
Natascha :
Mooi om te lezen dat je het naar je zin hebt! Janna vraagt of je de kangaroes al hebt gezien ;-)
Geniet van het land en de mensen.
Groetjes Natascha, Benny & Janna. -
10 Maart 2015 - 06:28
Yvonne:
lieve Daph,
Hier even een berichtje uit het ziekenhuis, ik heb nu alle tijd om je reisverslagen te lezen.wat heerlijk te lezen dat je het nu wat fijner hebt en zo'n leuke plek hebt gevonden. Geniet van iedere dag. Veel liefs en een dikke kus, yvonne -
11 Maart 2015 - 23:03
Aaltje Diever:
Hoi Daphne, leuk om je verslag te lezen. Geniet van je reis en doe mijn broer de groeten.
Veel plezier! Groeten van ons allemaal, Aaltje
-
15 Maart 2015 - 12:28
George:
Hoi Daphne,mooi dat je het nu naar je zin hebt als boerin, maar hoe groot is jouw boerderij? Hoeveel bunders land moet je bewerken en met wat voor vee ga je om? Groeten van George en Joukje -
19 Maart 2015 - 14:32
Kayleigh:
Hoooooi Lieverd,
lees nu je blog pas, fijn dat je het naar je zin hebt en indd wat kan het leven af en toe mooi zijn. Ga je binnenkort weer verder reizen?
Heeeeeel veel plezier.
Dikke kuss! -
19 Maart 2015 - 18:28
Martine En Marrit Enbart:
Hey good day Daphne,
Wat leuk omje verhalen te lezen over al je belevenissen downunder......... prachtig!Geniet ervan en stoer dat je hebt doorgezet na een eerste moeilijke week. Zo te lezen geniet je nu vol op en maak je van alles mee.Nou geniet ervan.
Lieve groetjesvanBart,martine en marrit.
en uhhhh wezijn bestwel eeen beetje jaloars hihi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
